Apartment sa Dapitan

Friday, May 27, 2005

Ilang Mga Bagay

1. Tapos na ang summer classes 2005. First time kong magturo ng summer classes kaya medyo kailangan kong mag-adjust sa araw-araw na pagpasok sa klase. Di rin biro ang preparation na kailangang gawin -- kung paano maeengganyo ang mga estudyante na magparticipate para maging mabunga ang mga klase. Natutuwa naman ako sa outcome. For the first time, di ako nagbigay ng INC o 4.0 at wala ring nag-drop. Masaya ako. Sa maikling history ng pagtuturo ko (magti-three years pa lang), di pa ako nagbibigay ng 5.0. At personally, ayoko, dahil sa maraming rason. Una, di mo tiyak kung bakit di pumapasok o nakakapagpasa ng requirements ang isang estudyante. Maraming dahilan. Maaaring walang pera, mahiyain, may problema sa bahay, nagtatrabaho, at kung anu-ano pang dahilan. Dito nga ako siguro nagkakaroon ng scrupulous conscience, na iniisip ko na wala naman talagang tamad na estudyante. Mayroon lang talaga iba't ibang interes at pinagkakaabalahan ang tao. Nagkakatalo na lang kung saan nga ba talaga ginugugol ng isang tao ang kaniyang oras.

(Nung freshie ako sa UP, lagi akong natatakot. Wala akong kakilala nung pumasok ako sa UP. Yung mga kabarkada ko talaga, sa Ateneo at UST at La Salle nagsipag-aral. Kaya nung nagtransfer ako sa UP, di ko na ka-batch yung mga ka-batch ko nung hayskul. Naka-gradweyt na sila. Mukha pa akong frail (na later on dahil sa maputi ako ay napapagkamalan akong intellectual snob), madaling mauto, at laging nabibiktima ng harassment (verbal, physical at sexual) sa klasrum, CR, dyip, bus, MRT, Sunken, at kung saan-saan pa. Parang malaking nunal sa balikat ko ang pagiging maliit, patpatin (noon), at mahiyain kaya lagi akong nadidiskaril sa buhay. Pero mas matapang na ako ngayon. Iyon ang mahalaga.)

Ikalawa, mayroong mga estudyante na di pumapasok o di nagpaparticipate kasi disinteresting ang klase. Walang excitement. Walang fun while learning. Yung stereotypical na klasrum set-up that the only person worth listening to (kuno) ay ang titser. Siyempre di ako naniniwala rito. Sa modern and progressive pedagogical methods, the student has every right to say what s/he thinks and feels necessary to (basta within the context of class discussion). Entitled ang lahat ng tao roon. Hindi ako naniniwala na ang titser ay laging tama. Na ang titser lang ang tama pagdating sa klase. Ito ang natutunan ko sa pag-aaral ko sa UP, na ang pag-aaral ay di nakasentro sa guro lamang. Dapat alamin ang kiliti, interes, pilosopiya at hangarin ng estudyante para maging epektibo ang dialogic characteristic ng isang transformative education.

2. Mula dito sa room ko sa FC 3009, nakikita ko ang bumbunan ng Fire Trees. Ang ganda. Sa gitna ng lush green ng ibang mga puno ay nagsta-standout ang mga pulang bulaklak ng fire trees. Ang galing.

3. Masaya pala ako kasi may internet na ako rito sa loob ng FC 3009. Ikinabit na Kuya Obet ng CAL Dean's Office kahapon. Yehey! Bawal nga lang mag-surf ng mga bastos. Hehehe.

4. Nagpunta na si J kaninang 7am sa Convergys sa Makati para sa unang araw ng training.

5. Hinihintay kong kumonti ang tao sa Land Bank para makapag-withdraw ako ng pera.

6. Nagugutom na ako. Kaya lang wala akong kasabay kumain.

7. There's an interesting blog www.ihatemyflatmate.blogspot.com. Rantings ito ng isang tao tungkol sa kanyang flatmate. Everyday ay mayroon siyang entry tungkol sa flatmate niya na gumagawa ng mga bagay na kinaiinisan niya. Hehehe. Check it out.

1 Comments:

Post a Comment

<< Home