Apartment sa Dapitan

Thursday, May 12, 2005

Dagdag na Isang Taon na Naman; "J" na Naman

Maraming bagay akong dapat ipagpasalamat. Alam ko iyon. Kaya siguro malulungkutin ako lately ay dahil inihahanda ako nito para sumaya.

Kahapon, kaarawan ko, at nasorpresa talaga ako sa Pan Pil 17 X2 dahil nang bubuksan na iyong LCD projector ay may lumabas na malaking "Happy Birthday Sir Mykel." Nakakataba talaga ng puso. At tumaba rin ang puso ko sa pagbati ng mga estudyante ko sa Pan Pil 17 X3. Maraming salamat sa inyo.

After ng class, nilibre ko yung Filipino Department Staff. Nagpadeliver kami ng KFC, pero di na ako nakihati sa pagkain nito kasi inilibre ko sila Will, Omeng, Thea, Elyrah at Jerrie sa Chocolate Kiss (taas). Pagkatapos kumain, pumunta kami ni Jerrie kina Eleyn at Suyin para sunduin sila at tumingin ng apartment sa Teacher's Village. May nakita kami sa may Matimtiman, P13,000 kada buwan, malaki, napaka-spacious ng three-floor apartment, at magkakasiya kami ng tiyak doon. Ang problema ay ito: para itong mental-hospital ward. Claustrophobic ang lugar. At parang may nagpakamatay dun o nahulog sa hagdan. Basta yung ganung feeling. Kaya di namin kinuha yung bahay, kahit na relatively ay mura na ito.

Dumating ako sa bahay mga 7:30pm. Bumili kami ng manok sa KFC Welcome, Rotonda at iyon ang aming hinapunan. Bumili rin ako ng ice cream sa Welcome Supermarket, tsaka bumili ako ng isang "bastos" na magazine bilang regalo ko sa sarili ko. Hehehe.

Naalala ko lang. Nakita ko pala nung May 10 yung crush ko na taga-Theater, si J. Ooops. J na naman. J na naman. Parang andami ko pala talagang kilalang tao na nagsisimula ang pangalan sa letrang J. Mga kaibigan. Mga naging karelasyon. At yung kasalukuyang karelasyon ko. Hay. Anyway, nanlambot talaga yung tuhod ko at namula ang tenga. Ganun kasi ako kapag nakikita ko yung crush ko. Di ko lang rin basta nakita yung crush ko. Nakasabay ko sa Philcoa dyip papasok sa UP nung umagang iyon. Kunwari di ko siya nakita, pero sa peripheral view, nakita kong tiningnan niya ako dahil alam kong magkakilala kami sa mukha pero hindi sa pangalan. Pero alam ko ang pangalan niya. Sana alam niya rin ang pangalan ko. Letseng kakornihan ito o!

Anyway, ang kulit talaga nung Naomi na yun sa Friendster. Binlock ko na nga siya at dalawang beses nang nireject ang friend request niya, e tuloy pa rin sa pag-invite. Ang kulit!

Maraming tao ang sobrang niroromanticize ang pagsusulat. Kesyo dapat mahalin ang pagsusulat (at pagbabasa) and stuff. Given na iyon. Sobrang given na iyon. Ang kailangan ay paano pauunlarin ang pagsusulat. At magagawa lamang iyon kung mayroong solid grounding sa buhay: politics, economics, personal, interpersonal, intrapersonal, lahat, lahat. Pero ang mas dapat taluntunin ng manunulat ay ang PAGSASABUHAY nito. Walang magagawa ang dakdak lang nang dakdak sa panulat. Dapat isinasabuhay ito. Isinasagaw. Dahil hindi naman ito isang bilog lamang na paikot-ikot ka. Wake up!

Nanood pala kami sa dalawang klase ko ng mga short film nina RA Rivera at Ramon Bautista. As expected, CERTIFIED HIT!

Yung mommy ko, gising pa rin hanggang ngayon. Nagsasoundtrip sa kabilang computer. Nakakatuwa talaga.

Pinanood din pala namin ni J yung Korean film na di ko alam ang English translation ng pamagat. Basta ang mga bida dun ay sina Johnny ng Endless Love at Cholo ng Stairway to Heaven. Astig ang pelikulang ito. Ang saya-saya lang talaga!

Marami pala akong nakuhang regalo kahapong burpdei ko. Tapos si Ma'am Chari tinext ako na ililibre niya ako next week, yun raw bday gift niya. Tapos si Sir Jovy (J na naman), tinext ako ng: "Haba Birdie to you, Hapi Bday to you." Hahaha. Natawa talaga ako. Tapos si Jovy Z naman (J na naman) tinext rin ako. Si Ma'am Will, bukod sa text, pinuntahan pa ako sa klase, ang ganda-ganda talaga ni Will (lagi siyang napapagkamalang lalaki kasi pangalan niya ay "Will"), tapos isinama niya ako sa kuwarto niya at ipinakita sa akin ang regalo niyang isang basket ng mga pagkain. Ang sarap! Binigyan pa niya ako ng roses nung Friday. Ang galing! Tapos, si Thea, niregaluhan ako ng pamaypay na penguin. Ang galing! Tapos si Elyrah, niregaluhan ako ng book of essays ng yumao niyang ama at kilalang manunulat na si Alfrredo Salanga. Tapos si U Eliserio, niregaluhan ako ng libro ni Jean Baudrillard! Ang galing! Ang ginamit pa niyang pambalot ay Christmas wrapper. Astig! Tapos si J, niregaluhan ako ng strawberry ice cream. Kinilig naman ako, hehehe.

Yun lang.

1 Comments:

  • At May 18, 2005 7:04 PM, Blogger mykel andrada said…

    gabby,
    ang iyong blog address ay gabsolivar.blogspot.com. :) same pa rin ang username at password mo. bale yung blog add mo ay gabsolivar.blogspot.com. subukan mo. :) nabasa ko na ang mga ipinost mo.

     

Post a Comment

<< Home